قهوه

  امروز کار سخت و سنگینی رو توی شرکت شروع کردن احتمال اینکه تا فردا شب طول بکشه زیاده.. ساعت 14 ظهر تماس گرفت که بهم یادآوری کنه حواسش بهم هست زنگ زد و گفت توی این دو روز که نیستم خیلی مراقب خودت باش بیشتر استراحت کن، دلواپس نشو.. و ... توی اون نیم ساعتی که فرصت داشت که خودشو برسونه شرکت، اون بهم سفارش میکرد و من بهش سفارش می کردم.. هر دو نگران حال همدیگه بودیم.. یاد روزای سفرش افتادم که یه هفته میخواست بره نرفته بود که دلم کلی براش تنگ شده بود... امروز هم همینطور..  اون روزای سفرش کارم شده بود عکساشو ورق زدن.. قول دادم بهش که زیاد دلواپسش نشم.. اما نمیشه کارش اونقدر زیاده که فقط امیدوارم زودتر تموم بشه  توی راهروی بیمارستان ایستاده بودم.. یه حرف ته دلم مونده بود  دلم میخواست بهش بگم.. اما اونجا نمیشد.. دوست داشتن همچین آدم بی همتایی دلیل و بهانه نمیخواد اما ترسیدم آدما ندیده چشمش بزنن.. خدایا مراقبش باش.. لطفا  جهان استوار نمی ماندمگر با سری خمیدهبر روی شانه ی کسی که دوستش داریم پنجشنبه 16:55 2018/01/11 قهوه...

امروز سه شنبه است.. روزی که اون بدنیا اومد و بعد از سال ها سرنوشت جوری نوشته شد که، توی همین ساعت ها، دقیقه ها و لحظه های روز سه شنبه ی دوست داشتنی، خاطره انگیزترین اتفاقِ دنیا برای من رقم خورد...   "رییس" متولد روز سه شنبه است و امروز بهترین خاطره رو در آستانه روز تولدم برای من ساخت.   خدایا بی دلیل نیست که می گم مراقبش باش..  بی دلیل نیست که دل به دلش دادم.. بی دلیل نیست که همه دنیا دوسش داره و من هم..  می دونم دوست داشتن یه فرشته ی خوب مثل "رییس" کمترین کاریه که از دست دنیا و آدماش و از دست جوجه  برمیاد قول میدم توی زمان باقی مونده بیشتر تلاش کنم و ناامیدش نکنم.. خدایا کمکم کن لطفا.. جوجه اگر موفق نشه جوجه نیست که ماهـــــــیِ    بهترین اتفاق زندگی در روز تولد آدم اینه که توی اوج کار و وسط روز که میدونی اونم خیلی گرفتاره، یهو اسمش روی مانیتور گوشیت ظاهر بشه و تو دقیقا جایی باشی که پر از رفت و آمد آدم هاست.. شلوغ ترین راهروی بیمارستان در ساعت 14 یعنی همکف... عین روزای قبل با اشتیاق جواب میدی.. "الو" بعد به جای شنیدن صداش آهنگ "تولدت مبارک" پخش بشه  تا آخرم پخش بشــــــــــــــه .. این یعنی آخر خوشبختـــــــــــــــــــــــــــــــــــی و اینجاست که نمیتونی توی اون راهروی شلوغ از خوشحالی جیغ بزنی و فقط تند قدم برمیداری که بری توی محوطه پارکینگ هیئت علمی که خلوته تا صدای تپش قلبتُ قهوه...

  سال هشتاد و شش از یاهومیل به جیمیل نقل مکان کردم.. عدد هشتاد و شش در نشانی جیمیلم برای همیشه به یادگار موند.. تا یادم نره از کجا شروع کردم..   بعضی عددها، اسم ها، نشانی ها و البته نشانه ها هستند که در طول تمام سال های عمرت بهت یاداوری می کنند که مختصات وجودی تو در دایره روزگار کجاست..   تعیین بعضی از مولفه های این متخصات بعهده ما بوده و بعضی ها نه.. اون قسمت از مختصات وجودی که دست خودته خیلی مهم و سرنوشت سازن.. مثل انتخاب ها انتخاب می کنی که چه مسیری رو بری.. انتخاب می کنی که چه هدفی رو دنبال کنی.. انتخاب می کنی که چطور زندگی کنی.. و انتخاب می کنی که چه کسی پا به پات بیاد..   تو با انتخابت به مفاهیمی مثل هدف و موفقیت ارزش میدی..   شاید روز تولدت انتخاب تو نبود اما مولفه ی مهمی از مختصات تو در این روزگاره.. تو دعوت شدی برای اینکه نابغه ی زمان خودت باشی.. یا حداقل نابغه ی دنیای کوچیکِ ساخته ی دست خودت باشی.. تو دعوت شدی که با انتخاب هدفت، مسیرت و حتی گاهی تغییر راهت با آدم هایی همراه بشی که ارزشمندن و بهت یادآوری کنند که تو هم چقدر ارزشمندی..   انتخاب این آدم ها، هدف، مسیر و عددهایی که نشانیِ یک اتفاق بزرگ در زندگیت هستند، در یک مجموعه، مختصاتِ وجودی تو در این روزگار رو می سازن...   تو باید انتخاب کنی که متولد روز بیستم چه مختصاتی باید در دنیا داشته باشه.. و من.. متولدِ تنها ماه دو قهوه...

"شنبه" مي تواندرويايى ترين روزبراى شروعِ تصميم هاى جديد باشدوقتي مندوست داشتنت رااز همين اولين ساعاتش شروع ميكنم....   وقتی بهش قول دادی خوب درس بخونی و رتبه ی خوب بیاری، توی وقت فراغتت هم نمیتونی باهاش قهوه...

  اکنون اگر از تو دورم به هر جا بر یار دیگر نبندم دلم را سرشارم از آرزو و تمنا ای یار زیبا سلطان قلبم تو هستی تو هستی دروازه های دلم را شکستی پیمان یاری به قلبم تو بستی با من پیوستی       بعد از آخرین باری که ر&# قهوه...

  شبیه شب بیستم مهر.. گریه های بی امان.. ترس.. وحشت.. خواب.. پریشونی.. کاش بود.. کاش فقط برای یک لحظه.   چشمامو باز کردم.. نمیتونستم تکون بخورم.. میترسیدم نکنه همه چی تموم نشده باشه.. نکنه هنوز خوابم.. نکنه هنوز وسط معرک&# قهوه...